Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[Ακέρια καμιά ζωή…]
Ακέρια καμιά ζωή, μηδέ και ημέρα με πρωί, μεσημέρι και βράδυ, στιγμής μονάχα ανάσαμα ή φοβέρα, κι αστραπής ξαφνικό στο σκοτάδι. 5 Γύρω μου κι όποιας ώρας όποια ορμή, καημοί κι από τη συλλογή, και δίχως αφορμή, γερά κορμιά, νεκρά άξαφνα στη στράτα, σαν αδέρφια γεράματα και νιάτα βαλτά στου στίχου το φωτοφακό, 10 αθώος παλμός που γίνεται κακό, κάποια αμαρτία που είναι σαν άσπρος κρίνος, της λύρας όλοι, εγώ κι εσύ κι εκείνος… Τα χτεσινά ξαναγυρνάν του στίχου τωρινά, τα τωρινά των περασμένων είναι η νοσταλγία, 15 λυγμός που καίει σαν την αρρώστια την ωδή γεννά, σα βαλτωμένο ασάλευτο νερό συχνά κι η υγεία… Της ρίμας γλήγοροι ενθουσιασμοί, της καρδιάς ευκολόσβηστες φωτιές, όλα και 20 του έρωτα πάντα πλάστρες οι σαϊτιές! |
