Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Στην ποιήτρια Κλεαρέτη Δίπλα-Μαλάμου *
Στης Ιόνιας φωτοθάλασσας τη γιορτή το προσκύνημα μας έσμιξε του Ποιητή. 5 Φλόγα τον εζούσε μέσα του περισσή στη Ιόνιας φωτοθάλασσας το νησί. Στης Ιόνιας φωτοθάλασσας 10 το νησί προσκυνήτρα ήρθες του Διάβα σου ψάλτρα εσύ. Με τραγούδι αν ήρθες, τ’ άφησες να το πει, 15 μόνη εσύ κρυφαγρικώντας το, η σιωπή. Μα ήταν τάμα το τραγούδι σου στη χλωρή, στου πελάου την ερημίτισσα 20 Μαδουρή. Κρατάει πάντα, παντού, γούβα της και κορφή, ζωντανεύτρα, του Αστραπόγιαννου τη στροφή. 25 Και γυρίζαμε. Όλα, ορίζοντες, τα βουνά, τ’ ακρογιάλια, η ώρα, η σκέψη μας, γαληνά. Δειλινή μια γλύκα, θάλασσες, 30 ουρανοί. Στο καράβι ξάφνου χύνεται μια φωνή, κρυσταλλένια φωνή, κι έψελνε —Μούσα Εσύ— 35 της Ιόνιας φωτοθάλασσας το νησί. Το νησί που κι εσέ γέννησε, δροσαυγή στου λεβέντη στίχου πύρινη 40 την πηγή. |
