Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Στον Ήβο Δελφό
…Κι όπως μετά ζωογόνα μια βροχή
Σκουλήκια βγαίνουν χάμω και βατράχοι, Με τα φαρμάκια αρχίζουνε τη μάχη Ψεύτες κι ανήμποροι και ταπεινοί… Η. Β. * (Στον Κ. Παλαμά) |
Του ανθρώπινου ερπετού σού λαμπαδιάζει το δάγκωμα τη φλόγα της οργής, και χτυπώντας το πόδι καταγής την ποινή μελετάς που του ταιριάζει. 5 Το φτύσιμο; Α! της αγοράς θυμός! Καμιάς χειρονομίας ο ταραμός, ούτε του Γιουβενάλη το φραγγέλιο· μόνο σκέψης γαλήνιας αχνογέλιο. Αν πέρασες το σύνορο που δίνει 10 για να ζεις ατρικύμιστα ένας νόμος, —θεών ή θνητών ή ζήλια ή δικαιοσύνη— λάκκος ή γκρεμός γίνεταί σου ο δρόμος. Ή πολιτεία θεμέλιωσες τεράστια ή σαν αηδόνι το τραγούδι σου είπες, 15 στο που φτερώνουν άρμα της οι γρύπες θα κατεβεί να σε χτυπήσ’ η Αδράστεια. Μακάριος, κι αν ακόμα η βυσσοδόμα σ’ άλλο κακό δε σ’ έριξε παρά στου βαθρακού το απύλωτο το στόμα 20 και στου κοράκου το κρα κρα! |
