Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Οι κορόνες
Ω! τα στεφάνια ολόδροσα και σάμπως φυτρωμένα στις πόρτες ξαφνικά πρωινά για την πρωτομαγιά, σαν από χέρια ευλαβικά τάματα προσφερμένα στη λουλουδοβασίλισσα τη θεά. 5 Τα ίδια τ’ ανθοστέφανα στο κάμα του Αλωνάρη λεκιάζουνε τις ίδιες πόρτες, δεν είν’ ίδια πια, όπου λουλούδι φούντωνε κρέμεται αχνό χορτάρι χωρίς δροσούλας ή ευωδιάς αχνάρι. —Δόξες ιερές υπέρτατες, κορόνες βασιλιάδων, 10 που μια φορά —ελέω θεού— λαχτάρες των Κρατών όσες ακόμα ισκιώνετε ψεύτικων αφεντάδων μέτωπα, χεροπόδαρα δετών, αλίμονο! λεκιάζετε τα μέτωπα τα ίδια με το ξεροκιτρίνισμα των ανθομαρασμών, 15 οι ίδιες, μα όχι και ίδιες πια. Συντρίμματα, σαρίδια, φωτιάς πλάσης που σβήνει αποκαΐδια. |
