Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
2.
Κι εσύ, στερνή, δεν είναι τ’ όνομά σου που το ρυθμό του στίχου θα λαμπρύνει, δίχως όνομα είναι το άγαλμά σου, του καιρού δεν το φτάν’ η αγριοσύνη. 5 Είσ’ εσύ που ορφανή απ’ τα όνειρά σου, στάχτες μες στων πραγμάτων το καμίνι, σαν απείραχτη ζεις την ομορφιά σου, και αν πίκρα καίεσαι, δείχνεσαι γαλήνη. Γύρω αθόλωτη ρίχνεις τη ματιά σου, 10 λυτρωμένη απ’ το ψέμα που μολύνει, περήφανη είν’ η γύμνια μου μπροστά σου, ανάξιος είν’ ο κόσμος να μας κρίνει. |
