Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
33
Χρυσό κοντύλι που το ποτίζεις το χαρτί και είναι σαν εσέ, κρίνε. 5 Χρυσό κοντύλι που μου γιομίζεις καρδιά και σκέψη, ποιός θα πιστέψει; Τ’ άνθια του Απρίλη 10 γύρω τριγύρω σ’ εσέ θα σπείρω, κι ένα στεφάνι θα σου προσφέρω· πνοή κρυερή 15 να μη μπορεί —αχ! πού το ξέρω!— να σ’ το μαράνει. Ω χλόης κορόνα στο χέρσο τόπο, 20 ποιού κόσμου εικόνα στο στρατοκόπο! Κι αν είσαι εκείνος (άνοιξε, ο κρίνος!) που ξάφνου παύει 25 να περπατάει γιατί κοιτάει να του φυτρώνουν φτερά στον ώμο,— κι εγώ ειμ’ εκείνος 30 (σώπασε, ο θρήνος!) που ξάφνου στέκει σα χτυπημένος. Αστροπελέκι; Όχι. Στο δρόμο 35 που προς το βράδυ πάει για να γείρει, σκοντάβει επάνω σ’ ένα πετράδι, σ’ ένα ζαφείρι. |
