Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Πού πας
—Πού πας; —Πάω στο χλωρό λημέρι που πάντα ζει το καλοκαίρι για να φιλήσω τον Απρίλη στα ολόανθα χείλη. Κι εσύ πού πας; 5 —Εκεί που βάρδια φυλάει μια Λάμια. Φυλλοκάρδια μου, οϊμένα! Κι η όψη και η πνοή της άστρο κι αστρίτης. —Πού πας; —Να βρω τη γλαυκοφρύδα 10 νεράιδα στου ήλιου την πατρίδα, κλέφτης εγώ του μαντιλιού της και του φιλιού της. Κι εσύ πού πας; —Πού πάω; Στη νύχτα. Σκυλί της αγρυπνιάς, αλύχτα, 15 γυάλιζε, πόνε, σα μαχαίρι σε φονιά χέρι. |
