Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Είν’ όλα νέα σήμερον
Είν’ όλα νέα σήμερον, έτος, δωρήματα, ελπίδες, και μόνον την καρδίαν μου αρχαίαι δέρουν καταιγίδες. 5 —Ξεθωριασμένο, παλαιικό τραγούδι, ζούσα. Πού έζησα μαζί σου; Πώς μέσα μου έτσι σε γρικώ; —Ποιητή, θυμήσου. —Ήμουνα δεκοχτώ χρονώ, 10 σε γέννησε, θυμούμαι τώρα, στου Μάρτη μου τον ουρανό διαβάτρα μπόρα… Είν’ όλα νέα σήμερον, έτος, δωρήματα, ελπίδες, 15 και μόνον την καρδίαν μου αρχαίαι δέρουν καταιγίδες. —Δεν είναι κι η όψη σου χλωρή, δεν έχεις του φτερού τη χάρη, μες στην ψυχή μου σα βαρύ 20 στέκεις τροπάρι, και πια δεν είμαι το παιδί, μ’ εμέ να φτερωθείς, ν’ ανθίσεις· τί θες; —Να σου γενώ ραβδί, για ν’ ακουμπήσεις. 25 Είν’ όλα νέα σήμερον, έτος, δωρήματα, ελπίδες, και μόνον την καρδίαν μου αρχαίαι δέρουν καταιγίδες. |
