Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
13
Με δέν’ η αρρώστια και με κρατεί στο παραθύρι ξαγναντευτή. 5 Στενός ο δρόμος, μα ο κόσμος, νά! πυκνώνει, απλώνει, λογής περνά. Κοίτα! η γυναίκα, 10 και το παιδί, και ο καρολόγος, και τραγουδεί. Σαν όνειρα όψες, και βαθουλοί 15 κόρφοι, και σάρκες για το φιλί. Άκου! η βλαστήμια με τον καβγά· γέλια ξεσπάνε 20 και σβουν γοργά. Ευτυχισμένοι που περπατάν και που πατάνε σα να πετάν. 25 Κι εκείνοι ακόμα που με συρτά πόδια βογκάνε κορμιά γειρτά, καλότυχοι όσο 30 μέσα τους ζει κάτι σαν πόθος και σαν ψυχή. Στο παραθύρι ξαγναντευτής. 35 Στενός ο δρόμος, ο νους πλατύς. |
