Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
89
Στην αγκαλιά τους όλα τα γεννάνε και τα κρατάν, ω Μεφιστό, οι Μητέρες· στην αγκαλιά τους έρχονται και πάνε ήρωες, θεοί, ψυχές, θνητοί, αστροσφαίρες. 5 Στην ωκεάνιαν άβυσσον οι ημέρες, οι θυγατέρες του ήλιου δε φωτάνε· τα κήτη είν’ ήλιοι· είν’ άρπυιες και πετάνε τα ψάρια, οχιές οι ανθοί, Καύκασοι οι ξέρες. Ακοίταχτο, αζωγράφιστο, υγρό τέρας 10 της που πατάμε γης το φως κι ο αγέρας και η πλάση εμπρός σου είναι παιδιού παιγνίδι. Μα πάντα ζείτε οι νεραϊδοσπαρμένοι βυθοί από σε, Βιργίλιε, κοιταγμένοι, ζωγραφιστοί από σένα, Βακχυλίδη. |
