Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
85
Θείο ξανάσασμα! Φέρνεις μου τα χείλη και όσα μολύβια μέσα μου θαφτά που μήτε η γλώσσα, μήτε το κοντύλι τα φαντάζονται ξεμυστηρευτά. 5 Της αρμονίας ποιά σφαίρα σ’ έχει στείλει; Τ’ αταίριαστα, από σένα ταιριαστά, της χάρης σου υψωμένο το αντιστύλι στα ραγισμένα χρόνια μου μπροστά. Της συντροφιάς σου ρέει γλυκά το ρυάκι, 10 το αίμα εκεί ή το διάφανο νεράκι, άνθια ή συντρίμμια, φέρνονται απαλά και σα να κελαηδούν καθώς κυλάνε. Μ’ εσέ καλύτερα είναι τα καλά κι όσα αμαρτίες μ’ εσέ χαμογελάνε. |
