Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
74
Για στερνή φορά τάχα με περνάτε στους τροχούς σας, ορμές, βασανιστήρια, κι εσείς, επιθυμίες, που σαν ξεσπάτε, (και είστε μουλάρια και είστε τρεχαντήρια), 5 στα τραχιά μονοπάτια, στ’ ακρωτήρια του συντριμμού και του γκρεμού με πάτε; Πρόσωπα, χέρια, θείο κορμί, ποτήρια, για στερνή φορά τάχα με κερνάτε; Όταν η γη τη σάρκα μου σκεπάσει 10 θα σκεπάσει και το είναι μου; Και ω πλάση με τις Χαρές και με τις Ερινύες, δε θα υπάρχεις; Ή μη και στο βυθό της γης γραφτό να ξαναγεννηθώ μ’ εσάς, θεοί μου αθάνατοι, Λαγνείες; |
