Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
56
Στα αιώνια μέσα, στ’ άχρονα, στ’ ακέρια όλα είν’ όμορφα κι όλα ζωντανά, κι όλα χέρια μάς δίνουν κι όλα αστέρια, κι ευχαριστίες τούς πρέπουν και ωσαννά. 5 Και η λαμπάδα του ηλιού και τ’ αχνοκέρια φωτίζουν, όμοια, οράματα τρανά. Στης Φαντασίας τα λαμπερά δεφτέρια χρυσά γραμμένα είν’ όλα. Τ’ αυριανά δεν υπάρχουν, ούτε υπάρχουν περασμένα· 10 σα να τα γέννησε όλα ίδια μια ώρα, μέτωπα μ’ ένα σφραγισμένα Τώρα. Μα όσα φύτρες μελλόμενων καιρών, ή σε νερά τρεχούμενα ανθισμένα, τα ’θρεφαν όλα σάρκες των νεκρών. |
