Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
42
Οἷος πέπνυται! Δυο λόγια, και είναι σα χρησμός απ’ των Ομήρων το απολλώνειο το μαντείο, το καίει το στόμα μου ο χρησμός, πύρωμα θείο, κάθε που αγνάντια μου σε φέρνει ο λογισμός. 5 Τη ράισε και τη γη μας ο κοσμοσεισμός του Χάρου και η ψυχή μας κρύωσ’ από το κρύο, και ορθός αντάρτης και θυμός και λυτρωμός ρίζωμα στάθηκες· θνητός εσύ; Στοιχείο. Μια βραδιά σ’ ένα σπίτι εμπρός μου σε είχε φέρει 10 και, ω Κυβερνήτη, σου το φίλησα το χέρι, ποιητής προφήτης κι όσο εμπρός σου ταπεινός. Γαλήνη ήταν η πλάση και οι καρδιές αγάπη… Μα να μαυρίζει άρχιζε κάτι σα δρολάπι, κι Εσύ να φέγγεις μέσα σε ίσκιους ζωντανός. |
