Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
41
Όχι, όχι! Η Φαντασία πώς με πλανά, τί μαγικά μού ονειροπαρασταίνει γνώριμη εικόνα απλή ξετυλιμένη στ’ ανίδεα μάτια ενός παιδιού, ξανά! 5 Της γειτονιάς μου τα κορίτσια, ω νά! Νά η Χρυσούλα και η Σμαραγδή και η Ξένη, μακριάθε πάντα ανθοί καμαρωμένοι, χρυσάφια στου σπιτιού τον κορβανά. Ξάφνου καθώς τα ξάνοιξα κοντά μου 10 στα ολόχλωρα, στα ολάνοιχτα, ω χαρά μου! σαν παντοχή ποιού μεθυσιού, ποιού γάμου; τα παιδικά μου τάραξαν τα φρένα και τά ειδα ως να ’χαν έρθει εκεί για μένα ξωτικές να με παν προς νέα μια γέννα! |
