Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
1.
Ω μυστική εσύ πλάστρα, ουσία, αιτία, που κρατάς μου αξεχώριστα δεμένα κορμί, ψυχή, καρδιά, νου, τα στοιχεία που με κάνουν τα δυο τον ένα, εμένα, 5 και ή βυθίζεις με στην ανυπαρξία και ή μ’ αργοπάς προς μιαν αλλότρια γέννα, Στάσου δε μου είπες, αρετή, αταξία, σκέψη, χώμα, ξετύλιμα ολοένα. Τα γεράματα νά! Τα ξεροκαίρια! 10 Μέσα μου, εσύ το ξέρεις, κι όσα αστέρια κι όσα λουλούδια, αγάλια αγάλια αχνίζουν… Μα ευχαριστώ Σε, Δέσποινα, τι ακόμα με τα τραγούδια που άσβηστα φλογίζουν μέρα νύχτα πυρώνεις μου το στόμα. |
