Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
1
Κι ας μου φέρνουν τα χρόνια το ραβδί που βοηθά το αργό βήμα τ’ ανθρώπου, τ’ ασπρισμένα μαλλιά. Κι ας μου δείχνουν τα χρόνια τη γωνιά, το σκαμνί, κάθε τι που καρφώνει και που δεν περπατεί. 5 Κι ας με γέρνουν τα χρόνια σε σβησμένες φωτιές, να γιομίζω από στάχτες καυτές, κρύες, χλιαρές, τεχνικά σμαλτωμένα, σκαλιστά, σφραγιστά, βαριά κάποτε κάπως (για ποιά χέρια;) κουτιά. Μέσα μου άσβηστη φλόγα και με σπρώχνεις, ορμή, 10 με τη φλόγα ν’ ανάψω μια καινούρια ζωή. |
