Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
24
Μα Τριβαλλοί και Γέτηδες και πλήθη βάρβαρα και τ’ αλλόφυλα τα γένη, ώς πότε θα πατάνε σου τα στήθη τα χρυσοφόρα, χώρα ονειρεμένη; 5 Νά! της αυγούλας λάλησε τ’ ορνίθι, της νύχτας πάνε οι βρικολακιασμένοι. Και στην καρδιά σου, μες στο Σαλονίκι, νά του Σταυρού το φλάμπουρο, νά η Νίκη! Σα να γυρνάν γυρεύοντας οι αιώνες 10 να ξαναρχίσουν κάποιο βαρύ δρόμο· και σπέρνουν τα καράβια μας, Γοργόνες, της τρικυμιάς και της φωτιάς τον τρόμο. Μα ροδόκηποι και περιστεριώνες, του Αιγαίου νησιά, γελάτε στο λοστρόμο· 15 και τις καρδιές φτερώνει των Ελλήνων τ’ όνομα κι η ψυχή των Κωνσταντίνων. |
