Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
5
Στους θεσσαλούς τους κάμπους κεχριμπάρια τα σταφύλια τον τρύγο καρτεράνε· τα ρόιδα ξαναμμένα στα κλωνάρια μάγουλα που το φίλημα μεθάνε. 5 Τριζοβολάν τα κάρα· τ’ άξια βόδια, ζεμένα, ειρηνικά, βαριά, και πάνε. Κρασί, για σε του ποιητή τα πόδια δουλεύουν. Ώρα λογισμό γιομάτη! Της αγάπης κρυφής τα ξεπροβόδια 10 με το σάλαγο σμίγουν του αγωγιάτη. Μια τετράψηλη λεύκα τρέμει που έχει κορόνα τη φυλάχτρα του ντραγάτη. Θολό με θολά γνέφια αγεροτρέχει πουλιών δυσκολοξάνοιχτων κοπάδι. 15 Μα η ψυχή μιαν ανάπαψη παντέχει την ώρα που απ’ τον Κίσσαβο το βράδυ μεγαλόπρεπο σιγοκατεβαίνει. Κουδούνια. Αρνιά γυρνάν απ’ το λιβάδι, και πίσω οι πιστικοί λαχανιασμένοι. 20 Στα φράξα απ’ του καρπού τ’ άλικ’ αχνάρια νά μια βατομουριά σα ματωμένη. Γαβγίσματα· πετούμενων τροπάρια… Του κάκου, τρυγητή, σε καρτεράνε τ’ αμπέλια. Πέρα για τα παλικάρια 25 ο Χάρος τρυγητής. Τον αψηφάνε. |
