Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Έν’ αηδόνι
Στον κύριο Pavolini
καθηγητή στη Φλωρεντία. |
Του κλειστού παλατιού το περβόλι σαν αμίλητο, σα μοναχό· και σκορπάει και τριγύρω του η πόλη της ζωής τον πολύκοσμο αχό. 5 Κι όπου πλέκουν πυκνότεροι οι κλώνοι στο περβόλι μια κρύφια φωλιά, ήρθε κι έστησε θρόνο έν’ αηδόνι, και λαλεί μια γητεύτρα λαλιά. Κι αποπάνω απ’ το βούισμα τ’ ανθρώπου, 10 απ’ το γάβγισμα τ’ άυπνου σκυλιού, κι αποπάνου απ’ το βόγκο του κόπου, —ω χαρά και ω ψυχή τ’ Απριλιού—, κι αποπάνου απ’ την άγρια βλαστήμια, κι από κάθε φωνή, κάθε ωδή, 15 και πατώντας την πρόστυχη ασκήμια, το τραγούδι το θείο τραγουδεί. 1907
|
