Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ποιός ξέρει στ’ άλλα τ’ άστρα…
Κι αν έχουμ’ εδώ πέρα τον Έρωτα πατέρα, τη Συφορά βυζάστρα, ποιός ξέρει στ’ άλλα τ’ άστρα… 5 Τ’ άστρα στο χάος γυρίζουν. Κάποια απ’ αυτά αντικρίζουν τη Γη, κι είναι γιγάντοι, κι η Γη, μικρό διαμάντι. Ποιός ξέρει στ’ άλλα τ’ άστρα 10 τί λαοί και τί κάστρα, πώς δείχνεστε, πνέμα, ύλη, τί φιλιά και τί χείλη, τί καημοί και τί πόθοι! Να δούμε δεν εδόθη 15 τον ίσκιο τους μπροστά μας μηδέ στα ονείρατά μας! Τί πάθη εκεί βογκάνε! Και τα δικά μας θα ’ναι μπροστά τους ένα ένα 20 παιγνίδια κοιμισμένα. Κι εδώ είναι τα περίσσια βάσανα, παιδιακίσια καμώματα μονάχα μπρος στην καρδιά που θα ’χα… 25 Μπροστά σε τέτοιες λύπες της συφοράς οι γύπες, τα ερωτικά τα φίδια, σβησμέν’ αποκαΐδια. Κι αν έχουμ’ εδώ πέρα 30 τον Έρωτα πατέρα, τη Συφορά βυζάστρα, ποιός ξέρει στ’ άλλα τ’ άστρα! 1895
|
