Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
15
Πεθαίνω· γύρω ελάτε οι κληρονόμοι να μοιράσω τ’ αμοίραστο το βιος μου· της Τέχνης οι κορφές πολλές και οι δρόμοι. —Της άρπας μου ψυχή η ψυχή του κόσμου· 5 στα χέρια σου την άρπα την αφήνω. —Σ’ εσένα δίνω (το είχα σαν το φως μου), των κρυμμένων καημών το μαντολίνο. —Πάρ’ εσύ τη βουνίσια απλή φλογέρα. —Κι εσύ την τραχιά σάλπιγγα. —Και κείνο 10 το βούνευρο για σένα. —Εσύ εδώ πέρα χρυσό κοντύλι θά βρεις φυλαμένο. —Μα εσύ; Μα εσύ μολεύεις τον αέρα· σ’ εσένα την κατάρα μου. —Πεθαίνω. |
