Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
1
Στο ’να χέρι την απολλώνεια λύρα και στ’ άλλο τ’ ουρανού τ’ αστροπελέκι· τρικυμισμένη σου η ζωή και η μοίρα. Απ’ το κάστρο του Λόγου σου δε στέκει 5 μια πέτρα στο διαβάτη να σε κράζει· —Φήμη, εσύ κάστρο τού έχτισες, και στέκει.— Τη Σάτιρα κι ακόμα την ταράζει το διάβα σου, απ’ την άβυσσο η φωνή σου τη χαρά και το θάνατο μοιράζει. 10 Σαν το μάρμαρο, Αρχίλοχε, της γης σου, λαμπερή και σκληρή, δεν τη χαλάει Χάρος κανείς τη δόξα τη δική σου. Ολόρθη με τον Όμηρο πλάι πλάι. |
