Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Το τραγούδι του γάμου
Από τη φεγγαρόβρυση γλυκαναβρύστε, οι ύμνοι! Ο ξωτικός ο βασιλιάς, το λαγγεμένο το Φεγγάρι παντρεύεται τη γαλανή, την ψαροπούλα λίμνη. 5 Μέσ’ απ’ τη φιλτισένια σου γαΐτα τραγουδάς του γάμου το τραγούδι, ωραίε λυράρη. Στοιχειού τεχνίτη δούλεμα σου φόρεσε ταμπάρι, πλεμένο από τις τρεμουλές του αποσπερίτη αχτίδες· σου χάρισε υποταχτικές ξωθιές γαλανοφρύδες, 10 της μυστικής του χώρας το λογάρι στα πόδια σου το σώριασε, γαλανομάτα λίμνη. Από τη φεγγαρόβρυση γλυκαναβρύστε, οι ύμνοι! Ήρθε ο γαμπρός· όπου περνά θάματα σπέρνει, μαγικές πεντάλφες όλο γράφει· 15 και το καμάκι από διαμάντι, και τρυπά το ψάρι που είν’ από χρυσάφι· και τα καλάμια σου φλωριά της τραχηλιάς σου, λίμνη, και τ’ αχαμνό αρμυρούδι και κείνο κρίνο λιόκαλο· κάθε πνοή, τραγούδι. 20 Από τη φεγγαρόβρυση γλυκαναβρύστε, οι ύμνοι! Βροχή από ζαφειρόπετρα κι από μαργαριτάρι. Του τοπαζιού οι φωτοματιές, τ’ αχνόγελο του αχάτη. Σμαράγδι ατόφιο η βάρκα σου, ξανθό μελισσοσμάρι παιδόπουλα Ερωτόπουλα σ’ ακολουθάνε, και άτι 25 λιοκόρνο φίδι σέλωσες, του ονείρου καβαλάρη! Πέρα αρμενίζει ολόστραφτη μια στοιχειωμένη αρμάδα· κι από τη χώρα ώς τη φτωχή ψαράδικη πελάδα, όλα φεγγαροπρόσωπα και πνέματα όλα, λίμνη. Από τη φεγγαρόβρυση γλυκαναβρύστε, οι ύμνοι! |
