Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Τα ταπεινά
Τα ταπεινά, τα σάπια. Κι οι αποριμένοι σβόλοι, κι η χτυπημένη πάπια, κι οι βαλτωμένοι μόλοι· 5 καλάμια στις πελάδες και στους γιαλούς χαλίκια κι ολάρμυρες χιβάδες κι αγύρευτα αρμυρίκια· γλυκόριζες, λαψάνες, 10 τα βούρλα, τα παλιούρια· γωβιοί· με τις δαγκάνες, του βούλκου εσείς καβούρια. Περιπλεμένα φύκια στ’ αποσυρτά πριάρια, 15 συντρίμμια από σταλίκια, φαλιδεμένα ιβάρια. Αλάτια στα τηγάνια, φτωχού ψαρά κλεψίμια, χαρές και βάρδιες, μπάνια, 20 για του κορμιού τη γύμνια. Για τα κλουβιά γαρδέλια, με τον αξό πιασμένα, ψαρόπουλα, κοπέλια, βασανισμένη γέννα. 25 Σκλάβοι που ιδροκοπάτε με τα γυροβολίδια, και τη ζωή τραβάτε γυμνή, τραχιά, την ίδια,— τ’ άσκημο, φεγγοβόλα 30 και το συρμένο, υψώσου. Ήλιε του στίχου μου, όλα τ’ αγκάλιασε το φως σου! |
