Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Οι άγγελοι
Στης εκκλησιάς μας το ιερό μπροστά από τ’ άγιο Βήμα δυο μακροφτέρουγοι άγγελοι, μαγνήτες της ματιάς μου· ο πρώτος είχε το σπαθί κι ο δεύτερος το κρίνο. Στης εκκλησιάς μου το ιερό, στ’ άγιο μου Βήμα εμένα, 5 δυο αγάπες μακροφτέρουγες, μαγνήτες της καρδιάς μου· σπαθί και η πρώτη κράταγε, κι η δεύτερη, όμοια, κρίνο. Θεέ, και δε σε πίστεψα, μηδέ το φόβο σου είχα, Γυναίκα, εσέ φοβήθηκα, πίστεψα εσέ, γυναίκα! Αρχάγγελε με το σπαθί, δε μ’ άγγιξες· και ξένος, 10 για μένα ο κρίνος, άγγελε, κι η μυστική ευωδιά του. Εγώ είμ’ ερωτοπλάνταχτος κι ελληνολάτρης είμαι, και μόνο εσύ με τρύπησες με το σπαθί σου, Αγάπη, μελαχρινή, μαυροματού, και η φλόγα σου και η σάρκα, και μόνο εσύ μ’ ευώδιασες, Αγάπη, με το κρίνο, 15 πλατωνική, ξανθόφωτη, γαλανομάτα, ιδέα! |
