Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η κόρη με τα δυο ονόματα
—Διπλό είναι τ’ όνομά σου εσέ, διπλούς γεννάς καημούς, πότε Παγώνα ακούς και πότε κράζεσαι Δανάη· κι αυτό κι εκείνο τ’ όνομα στην ομορφιά σου πάει. 5 Σου φέρνω σπάρτα απ’ το βουνό, κι απ’ την Τανάγρα έν’ άγαλμα να σ’ το χαρίσω πήρα, Χωριατοπούλα, σύρε μου τον καλαματιανό· τραγούδα μου, ποιήτρια, στη λεσβική σου λύρα.— …Μήτε τραγούδι σού έμελλε, και μήτε και χορός. 10 Ο τάφος ο πικρός κλείστηκε απάνου σου, ω παρθένα. Σκαλίστε το διπλόνομα στην πλάκα της, οϊμένα! Σπάρτα φυτεύτε απ’ το βουνό στον τάφο της, και βάλτε του μια ταναγραία εικόνα· 15 ω διπλονόματη, άγαλμα, λουλούδι, και τα δυο να είναι του ύπνου σου όνειρα γλυκά, Δανάη, Παγώνα! |
