Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Διπλό τραγούδι
Στάθηκεν η βεργολυγερή, κι έλαμπαν τα μάτια της, πετράδια: «Ρίχνω της αγάπης το κρασί στα χρυσά ποτήρια τ’ άδεια». 5 «Κόρη, είμαι τ’ αφώλιαστο πουλί, δε με σταματούνε τ’ ανθοκλάδια, προς μαγνήτες φέρνομαι ήλιων, μέσ’ από αξεδιάλυτα σκοτάδια. Είμαι ο ξανοιχτής των Όλων, 10 και των Όλων είμαι ο λατρευτής, κι είμαι η άρπα των χορδών των χίλιων, των αμέτρητων».— «Τυφλέ, δε βλέπεις μες στα μάτια μου όλους τους μαγνήτες και τη δόξα όλη όλων των ήλιων!» |
