Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ο ξυλοκόπος
Μες στην αιώνια λαγκαδιά ο ξυλοκόπος φτάνει και πιάνει και το πελεκάει το φουντωτό πλατάνι, και γκαπ! και γκοπ! βαριά βαριά κι ακούραστα χτυπάει και το θεόρατο δεντρί σωριάζεται και πάει. 5 Και το θεόρατο δεντρί με τα χλωρά τα φύλλα μόνον σ’ εκείν’ απόμεινε τα σωριασμένα ξύλα· και παίρνει από τα ξύλα του κι αρχίζει έναν καιρό, κι αρχίζει και καρφώνει, και σιγοτραγουδεί, κι αρχίζει και καρφώνει μια κούνια για παιδί, 10 μια κάσα για νεκρό. Μες στο λαγκάδι της ζωής δεντρί κι εγώ φυτρώνω, κι ο ξυλοκόπος ο Καιρός με βλέπει δίχως πόνο, και γκαπ! και γκοπ! βαριά βαριά κι ακούραστα χτυπάει, και λίγο λίγο η νιότη μου σωριάζεται και πάει. 15 Και πάει! κι ολοζώντανες ελπίδες, αγνά βρέφη γεννάει μέσα μου ο Καιρός κι αποκοιμάει και τρέφει, και πόθους θάφτει μέσα μου νεκρούς ένα σωρό… κι έρχονται νά! τα χρόνια και φεύγουν με σπουδή, και νιώθω στην καριδιά μου μια κούνια για παιδί, 20 μια κάσα για νεκρό! |
