Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Μαρίᾳ Κ. Παλαμᾴ
Σου φέρνω το τραγούδι το πρώτο που σιμά σου τραγούδησ’ αποκάτου απ’ του σπιτιού τη σκέπη. Πρέπει να το στολίσω, κοντά σ’ εκείνο πρέπει να βάλω τ’ όνομά σου. 5 Κοντά σε μια πετρένια φτωχόπλαστη κολόνα έτσι λευκό φυτρώνει κι αγνώριστο λουλούδι… Το ξέρεις πως δεν πήγα ψηλά στον Παρθενώνα γονατιστός να πάρω το πρώτο αυτό τραγούδι. Έμενα στο πλευρό σου. Της προκοπής τα δώρα 10 τα ’χες για με, σκορπούσες αγάπης ευωδιά, η Φαντασία πετούσε στη μαγεμένη χώρα, δεν έφυγε από σένα ούτε στιγμή η Καρδιά. Άμποτε σε μιαν άκρη να ζούμε ταπεινά, κι απάνου από το σπίτι που και χαρές και πόνοι 15 εδώ κι εκεί θα γέρνουν, το χέρι Της ν’ απλώνει ασάλευτο αντιστύλι, η πάναγνη Αθηνά! 15 Αυγούστου 1888 *
|
