Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η υστερνή ματιά της
Όταν η δόλια η μάνα μου τον κόσμο παραιτούσε, μ’ επήγαν κι εγονάτισα, μικρό πουλί, μπροστά της, την τελευταία της πνοή ο Χάρος ερουφούσε, κι έμενε μόνο θλιβερή, σαν κάτι να ζητούσε, 5 η υστερνή ματιά της. Να σβήσει δεν την άφηνε σα φως από καντήλι, προτού τής έβρει μια φωλιά να μοιάζει τη φωλιά της. σ’ άλλη καντήλα ήθελε το φως της να το στείλει, και ήρθε μες στα μάτια μου και πάλι ν’ ανατείλει 10 η υστερνή ματιά της. Και από τότε ό,τι θωρώ, και σ’ ό,τι σταματήσω το κουρασμένο βήμα μου, πικρής ζωής διαβάτης, σα μάνα θα τ’ αγκαλιασθώ και θα το αγαπήσω, γιατ’ είναι μες στα μάτια μου, όσο να ξεψυχήσω, 15 η υστερνή ματιά της. 1882 *
|
