Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η ψυχή
Όταν θα ’ρθεί του χωρισμού η ώρα, και θα τρέξει με μια φροντίδ’ αγγελική Εκείνη να του φέξει, πώς τρέμει μήπως άθελα στην κόρη φανερώσει το τρυφερό του μυστικό ευδαιμονία τόση. 5 Σιγά τραβούν, εμπρός αυτός, και πίσω του εκείνη φως μελιχρό στο δρόμο του όσο να φύγει χύνει· αλλ’ η ζωή όπου σκορπά στα βράδια του η ζωή της είναι γλυκύτερη απ’ το φως που βγάζει το κερί της. Προτού η θύρα ν’ ανοιχθεί και βγει στα σκότη πάλι, 10 μια καληνύχτα να της πει γυρίζει το κεφάλι· και με την ύστερη ματιά που επάνω της στυλώνει θαρρεί πως βλέπει την Ψυχή, όταν δειλά σιμώνει κει που κοιμάτ’ ο Έρως της, μ’ ένα κερί στο χέρι, για να ιδεί τη μαγική θωριά του που δεν ξέρει… Δεκέμβριος 1880
|
