Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Τα συνηθισμένα
Την μπλοκάριζ’ ένα μήνα τουρλοκάπουλη τη Μίνα. Μ’ ένα σπίρτο πάει κι αυτός πούλβερη και κουρνιαχτός. 5 Τί «θεά μου και ψυχή μου»! κι «αχ! νηστεία και προσευκή μου!» κι «αχ! με σένα ιδανικό και το θάνατο νικώ»! «Νά! βραχιόλια, νά γιορτάνι, 10 νά φουστάνι, που σου κάνει. Νά τον ήλιο, το φεγγάρι, τ’ Αϊ-Νικόλα το παγκάρι»!… Ώσπου δέχτηκεν αυτή μέρα του Μαγιού καυτή 15 και την πήγε με χαρά του στην κρυφούλα κάμαρά του. Τρανταζότανε ντιβάνι, Τοίχος, πάτωμα, ταβάνι. Χαλασμός και πλαταγή, 20 λες και βούλιαζεν η γη… Κι ύστερα; —«Όξω αποδώ και να μη σε ξαναδώ! Αποκάρδιωση μεγάλη! Σαν τις άλλες! Σαν την άλλη!» |
