Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Άνοιξη
Νά και φτάσαμε στο τέρμα! Μην κοιτάς οπίσου. Τίμια, με του ηλιού το γέρμα, θάψε την ντροπή σου, 5 σκλάβε, στη δικιά σου χώρα, την ξεπουλημένη, που απ’ τη μια στην άλλην ώρα στάχτη πάει να γένει. Κλάψε, Μάνα μου, κι εμένα 10 μ’ όλα τα ορφανά σου— όχι πια τα πεθαμένα, μα τα ζωντανά σου. Κοίτα, Μάης! Κι αναστημένη θάλασσα και γη. 15 Μάνα, σε κρατούν θαμένη φίδια παραγιοί. Κι όμως, Μάνα, δε σε πιάνει θάνατος! Θεοί αποθνήσκουν και τυράννοι, 20 όχι και λαοί. |
