Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Το τραγούδι της φυγής
(Ο Άτταλος, αφού χάρισε το βασίλειό του,
παίρνει την κιθάρα και τραγουδάει). |
Πάνω στου πελάου το σπιθάτο αφρό έστησα χορό, φεύγω, αναχωρώ! 5 Έκανα φτερά κι έγινα πουλί, γεια χαρά, καλή, και μην κλαις πολύ. Θάνατος εδώ 10 κι ανθρωποσφαγή. Τούτ’ η μαύρη γη κόκκινη πληγή. Μέσα στην καρδιά κόβω κάθε τι 15 που με συγκρατεί με τη λάσπη αυτή. Βούλωσα κι αφτιά και μνημονικό, για να μην ακώ 20 τίποτα κακό. Ντύθηκα γαμπρός από καινουργίς, άστρον της αυγής, έβγα να με διεις. 25 Πάω για θεός σε νησί τρανό μες στο γαλανό τον Ωκεανό! Άνεμος φυσά 30 παίρνει με και πα κι η καρδιά χτυπά! Όλα χαρωπά! Παίρνει με και πα πούλουδο αλαφρό. 35 Πάντα με χορό φεύγω, αναχωρώ! |
