Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Pierre de Ronsard
Εμέν’ από μικρόν μ’ έτρωγε η έννοια του Απόλλωνα — ψυχή δε μου ’χε λείψει! Και σ’ άφθαστα τιμών μ’ ανέβασε ύψη, σ’ ολυμπική αποθέωσην η εύνοια 5 βασιλισσών με την αιθέρια ευγένεια, βασιλιάδων λαμπρών, που ’χανε στύψει τις δάφνες των πολέμων ή από τύψη σβήσανε σε κρεβάτια πουπουλένια. Κι όληνε τη Φραγκιά, την Εγγλιτέρα 10 ο Στίχος μου στο πόδι ξεσηκώνει κι οι νέοι μ’ ακολουθούν αυγή κι εσπέρα να ρουφάνε τη μάντισσα ομιλιά μου. Κι όμως χαρά δεν έχω. Στα μαλλιά μου μι’ άσπρη τούφα τα πάντα φαρμακώνει. |
