Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
6
Τα μαύρα κρέπια ώς τα μαλλιά μου της νύχτας έχουνε σιμώσει κι είμαι μονάχος· η σκιά μου κάπου απ’ το φόβο έχει τρυπώσει. 5 Σαν κλεφτοφάναρο απ’ τα βάθια θαμπά η σελήνη ξάφνου ανάφτει και μοναχά άστρα είναι τα μάτια μιας μαύρης γάτας πά’ στο φράχτη. Κι ενώ η ιδέα του θανάτου 10 κόβει το νου μου σαν λουλούδι, σιμώνω σ’ ένα τζάμι κάτου κι ακούω γλυκύτατο τραγούδι… Τα μάτια κλειώ, δεν ανασαίνω κι είμαι δεμένος ’πό παντού 15 και λίγο λίγο αργοπεθαίνω το θάνατο του ποιητού! |
