Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
3
Έξω κατασταλάν τα ύστερα θάμπη· ριγεί απαλά η ιστορία των φύλλων· το μάρμαρο θανατερά αίφνης λάμπει· λες και σ’ εγγίζει η θερμασιά των θρύλων. 5 Ας μην ανάψουμε το φως· μη σβήσει απ’ τα μάτια μου η πιο πάλλευκη οπτασία· πλησίασέ με αργά, μη και ξυπνήσει το σκότος, όπου ζώνει την καρδία. Κι έλα στο παραθύρι, πώς βουλιάζει 10 το σύννεφον αμίλητο να δούμε, τη νυχτερίδα, την πνοή που αρπάζει· και κει βαθιά ας δακρύσουμε ένα αστέρι· τον όρκο χείλη χείλη που θα πούμε και ο Θεός να τον ακούσει, που μας ξέρει! |
Σ.τ.Ε. Βλ. και τη σχετική σημείωση στο σονέτο "Δειλινό" στην προηγούμενη συλλογή Πυθμένες. |
