Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Καταιγίς
Πικραίνεται του κόσμου η ώρια στέγη και το γαλάζιο πρόσωπο έχει κρύψει το απόφωτο η ρεματιά που κλαίγει το σέρνει μαραμένο να το ρίψει. 5 Ξυπνάει κάποιο ανάσασμα που σφάζει των δέντρων τα μαλλιά τα χρυσωμένα και τα νέφη και χρώματα π[ο]υ αρπάζει σε μια ρίζα τ’ αφήνει ξεθαμμένα. Κι ακούω βαρύ περπάτημα τ’ αψήλου 10 του κόσμου ο νοικοκύρης να βαράει και βλέπω τη[ν] τρομάρα κάθε φύλλου· κι αρχίζει ν’ αναλά η ατμοσφαίρα και δοξαριές ακράτητες να στάει, σ’ εμέ που στέκ’ ορθός μες στον αγέρα! |
