Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Σ’ ένα Βοεμό
Μαύρη ύπαρξη, πού σέρνεις το κορμί το ξεσκισμένο που ο Άδης μαυρισμένο το ’χει πριν το καταπιεί; 5 Μες στ’ αστραφτερά σου μάτια ποιά μεγάλ’ ιδέα κρύβεις, νικημένε, που δε σκύβεις στη νικήτριά σου γη; Στ’ άταχτα μαλλιά που πέφτουν 10 σαν ζωντανεμένα φίδια, στα συννεφιασμένα φρύδια ποιός βορέας κατοικεί; Ω προφήτη! Στο βιολί σου το λερό και παλιωμένο 15 ποιού Θεού χέρι απλωμένο παναρμόνια τραγουδεί; Στο αιματοκυλισμένο το περπάτημα, που χύνεις ό,τι μέγα εντός σου κλείνεις 20 ό,τι φύσημα ουρανού, η ζωή, η ναρκωμένη στο τραγούδι σου το πλάνο, σου στοιβάζει αποπάνω άλλο σκότος μες στο νου! |