Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
© Ευγενία Βάρναλη
Εκδ. Κέδρος
Μακαριότης
Να σου άπλωνα το χέρι το αλαφρό ν’ ακούμπαγες τ’ ολόχρυσο κεφάλι σαν σε φτερό φκιασμένο απ’ αφρό στη[ν] πιο αγαπημένη σου αγκάλη. 5 Τα βλέφαρα να έκλειες τα πλατιά στη[ν] κέρινη γαλήνη της μορφής σου, τη[ν] πύρινή σου να ’βλεπα ματιά φευγάτη στις χαρές του παραδείσου. Να κόλλαγα τρισεύτυχα, ω γλυκιά, 10 τ’ αχείλι μου στο ωραίο μάγουλό σου και να ’διωχνα μακριά σου τη[ν] κακιά τη μοίρα σαν τον φύλακα άγγελό σου. Κι ο ολόβαθος του στήθους μας αχός στα μέτωπα να γίνουνταν κορόνα 15 κι έτσι να μας μαρμάρωνε ο Θεός να μέναμε δεμένοι ώς τον Αιώνα! |
