Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
© Άννα Λόντου
Εκδ. Ίκαρος
«Αργώ»
Τα παραμύθια μου τα ’μαθα κοντά στα καράβια όχι από ταξιδιώτες μήτε από θαλασσινούς μήτε απ’ τους άλλους που προσμένουν στα μουράγια παντοτινά ξέμπαρκοι ψάχνοντας τις τσέπες τους για τσιγάρο. 5 Πρόσωπα καραβιών κατοικούν τη ζωή μου· άλλα κοιτάζουν μ’ ένα μάτι σαν τον Κύκλωπα ακίνητα στου πελάγου τον καθρέφτη άλλα προχωρούν σαν υπνοβάτες, επικίνδυνα κι άλλα τα πήρε ο ύπνος του βυθού 10 ξύλα σκοινιά καραβόπανα κι αλυσίδες. Στο δροσερό σπιτάκι του περιβολιού ανάμεσα στα καβάκια και τους ευκάλυπτους κοντά στο σκουριασμένον ανεμόμυλο κοντά στην κίτρινη δεξαμενή μ’ ένα χρυσόψαρο μονάχα 15 στο δροσερό σπιτάκι μυρίζοντας λυγαριά βρήκα ένα μπούσουλα καραβίσιο αυτός μου ’δειξε τους αγγέλους των καιρών που κατοικούν την καταμεσήμερη σιγή. Νοέμβρης 1948
|
