Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
© Άννα Λόντου
Εκδ. Ίκαρος
Το χιόνι εδώ δεν τελειώνει. Στην Αττική το δέχουνται σαν ένα διάλειμμα που ξεκουράζει ή μια κατάνυξη που προμηνά τις ανθισμένες μυγδαλιές ή το σεντόνι του Καραγκιόζη σαν πάψουν οι κλαπαδόρες. 5 Χαίρεται ο κόσμος· βγαίνει στις εξοχές και λησμονά τη φτώχεια. Το χιόνι εδώ είναι το μηδέν. Μίλια κάτω από το μηδέν με τη μαρμαρυγή της άσπρης άμμου, πρόσωπα χωρίς μάγουλα, χωρίς μορφή, μάτια 10 παραμονεύουν χωρίς το ευλογημένο χώμα. Δε θα τολμούσα να μιλήσω για προσευχές, κι όμως κάποτε σφάζουν ένα αρνί για τις θυσίες· το αίμα ξεσπά σαν έκρηξη ήλιου τυφλωτική. Στιγμές που φεύγουν όλα, κι ο κάθε κρότος 15 μοιάζει πρωτάκουστος· πέφτει θαρρείς σε μια παλάμη από πέτρα ή ξύλο. Και πάνε οι άνθρωποι γεννώντας αγάλματα. Γενάρης 1949
|
