
Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Γενικός συμφραστικός πίνακας
Λημματικός τύπος: "θε"
- ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0016 334κι εσύ κι εγώ κι η διαφορά μας. Τί ανόητα αισθήματα, θε μου, | τόσο υπερτροφικά,
- ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0016 339έτσι; | Όχι, πάντως, εμείς. Ανυπόφορες, θε μου, κι οι νύχτες κι οι μέρες. Το πρωί,
- ΡΙΤ ΤΧΝ09 00 0001 320κάτσαν κατάχαμα, βγάλαν τα παπούτσια τους. Τί κούραση, θε μου, | κούραση να
- ΡΙΤ ΤΚΛ09 00 0001 065τη ρόδινη κουβέρτα. Οι κούκλες ήταν θεόγυμνες, — θε μου. | Δάγκωσε το σβησμένο
- ΡΙΤ ΚΕΤ09 03 0003 016μεγαλώνεις. | Τί μεγάλος θε μου τί μεγάλος | εχθροί και φίλοι (ποιοί φίλοι;)
- ΡΙΤ ΚΕΤ09 03 0026 014μια παράλειψη — | κάτι πράγματα μεγάλα θε μου | αμετάφραστα.
- ΡΙΤ ΚΕΤ09 03 0056 007κλείνει τα μάτια. | Πόσα πράματα θε μου | δεν καταλαβαίνω
- ΡΙΤ ΦΑΝ10 00 0001 065παράταιρα, παράταιρα — τί παράταιρα, θε μου. | 4
- ΡΙΤ ΦΑΝ10 00 0001 28511 | Όμορφη μέρα, θε μου, — νηνεμία, διαύγεια· τί όμορφα πράγματα | διάφανα, διάφανα
- ΡΙΤ ΦΑΝ10 00 0001 339απ’ τη δόξα. Κείνη τη στιγμή, | Ω, θε μου — φώναξε η Μαρία — κι έβαλε το χέρι της μ’ εξαίσια ειλικρίνεια
- ΡΙΤ ΦΑΝ10 00 0001 387πόσα άχρηστα αντικείμενα — τί τα μαζεύαμε, θε μου; — | δεν μπορείς να σταθείς, να
- ΡΙΤ ΡΠΤ10 00 0065 001[Τί θόρυβος…] | Τί θόρυβος θε μου. | Χειροκροτήματα ήταν
- ΡΙΤ ΔΜΕ13 00 0032 005Ρόμβοι ανεξήγητοι κάτω απ’ τα δέντρα. Θε μου, τί λόγια — | άσκοπα λόγια· — δε
- ΡΙΤ ΕΦΓ13 00 0032 010μήνες | γέννησε δυο σκυλιά και μια κότα. Θε μου, τί μίσος —είπε— | από άνθρωπο σε
- ΣΙΚ ΑΛΦ00 01 0011 018ο αλαφροΐσκιωτος, | που το βαθύ μυστήριο θε να δράξει | και θα σαρκώσει ανάλαφρος
- ΣΙΚ ΑΛΦ00 01 0018 033την ώραν αναμένοντας | που θε να πέσει το σφυρί στο αμόνι, | το σταυραϊτό να
- ΣΙΚ ΑΛΦ00 01 0019 027μαυλώντας το κερί, | σε ώρες, αχνός, θε να ’λεγα πως μέλει | σαν τον αχνό να σβήσω,
- ΣΙΚ ΑΛΦ00 01 0019 030πλανιέται τα χαράματα η νεφέλη, | θε να ’λεα πως, σιμώνοντας | τον ήλιο, σαν τον
- ΣΙΚ ΑΛΦ00 03 0024 215στη βούλησή σου ολόφωτη, | θε νά ’ρτει, ακράτη λεβεντιά | τη σάρκα να σου ντύσει·
- ΣΙΚ ΡΨΙ00 03 0005 033και στον αιώνα η γλαύκα | μαζί μ’ εμάς θε να κοιτάει στυλά τις θείες εσπέρες…
- ΣΙΚ ΡΨΙ00 03 0008 054απάνωθέ του, | το θεριστήν επόθησε που θε να θέριζέ του | την παπαρούνα σύρριζα με
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 02 0007 025Στη λάμψη την απόβροχη, όταν γύρα | θε να καπνίζει ο κάμπος, κι όλη ακόμα | τ’
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 02 0007 030του κανονιού, κι απ’ των Τεμπών τη θύρα | θε να διαβώ κι αγνάντια από τη Μοίρα | θ’
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 02 0007 082τον αντρειωμένο | που για να τα χαρεί θε να τα πάρει! | Πήλιο· θα ’ρθώ να πνίξω στα
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 02 0007 096Σε λόφους που ροδίζει τ’ ασφοδίλι | θε να πλανιέται ο πελαργός, που τα ίδια | χέρια
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 03 0001 104✳ | Φωτιά δε θε ν’ ανάψουμε στον όχτο | τον έρμο τούτο, του κορμιού του ωραίου
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 03 0001 109του τα χέρια. | Και κανείς στη φωτιά δε θε να σκύψει, | με τολμηρό το χέρι την
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 03 0003 036έλεγαν, «για να καλοκαρδίσει | σα θε ν’ αστράψει αγνάντια μας η όψη Του ιερή;»·
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 03 0003 067στα στήθια μου να κλούσα ένα παλμό, | θε να ’λεα π’ άξια στάθηκα την ώρ’ αυτή μπροστά Σου
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 04 0001 010Αρτέμιδα στη ζήση | τί θα σταθεί και τί θε να λυγίσει, | με τ’ αψηλό της οδηγώντας
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 05 0014 045στα μάτια μας η Ελένη, | »αγνάντια μας θε να φανεί του Κύκνου η κόρη η μοναχή, | σε
- ΣΙΚ ΛΥΡ01 05 0020 017τον άναρχο Έρωτα να νιώσω ακέριο, Θε μου, | μέσα στα στήθια μου ξανά·
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 01 0003 078Άνηβε Δία! | Δε θε να πω σ’ Εσέ | πώς επροχώρησα στην άνοιξη της νεότητάς μου,
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 01 0007 007ακόμα, ω Ήλιε, | θε να ’ρχόσουν καταπάνου μου | «μαύρος σα νύχτα»
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 02 0002 230»σα μες στο φως | θε να κριθεί ο αγώνας, | και τ’ ακρόνεα παλικάρια
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 02 0006 006κρούσταλλη φωνή; | Ποιός άλλος θε να ιδεί | τη θείαν αλήθεια σου
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 05 0004 013Ω Πύθιε Νόμε! | Πώς θε να Σ’ ακούσω, | πώς θα στηριχτώ σ’ Εσέ
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 05 0004 016για τον Τιτάνιον άθλο; | Πώς θε να Σε βρω; | Σκυφτός απάνω στη μελέτη
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 05 0004 027έτσι, έτσι μοναχά | θε να Σε βρω βαθιά μου, ω Πύθιε Νόμε, | που θε να σηκώσεις στο
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 05 0004 028να Σε βρω βαθιά μου, ω Πύθιε Νόμε, | που θε να σηκώσεις στο ίδιο αξόνι, | ένα προς
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 05 0004 047μες στην ανεύφραντη του λαού μου ανάσα | θε να πιω τ’ αντίψυχο του Χάρου | για να
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 05 0006 026»Ω πλέρια εικόνα του εαυτού μου, | δε θε να Σε φτάσω; | »Αρχανδρική μου ξανασάρκωση
- ΣΙΚ ΠΣΖ02 05 0006 031μου πάνω απ’ όλους τους θανάτους! | »Δε θε ν’ απλωθεί το χέρι μου | απάνω απ’ όλες
- ΣΙΚ ΜΤΘ02 00 0003 148νιώθουν μέσα τους κρυφοπηγή το κλάμα, | θε να ακλουθούσαν το λαμπρό που Σου κομίζω τάμα…
- ΣΙΚ ΜΤΘ02 00 0003 149το λαμπρό που Σου κομίζω τάμα… | Πολλές θε να λουζόντανε στη μυστική πλημμύρα:
- ΣΙΚ ΜΤΘ02 00 0003 152αφήσω, | γλυκές εικόνες γυναικών θε να Σου ζωγραφίσω· | βλαβητικά εικονίσματα που
- ΣΙΚ ΠΣΧ02 00 0003 229»"Ποιός αύριον" ελογιάζαμε βουβοί "θε να προστάξει;" | "Τίνος ο πόνος, άμετρος,
- ΣΙΚ ΠΣΧ02 00 0003 268αρπάζει, | κι όλο το Σώμα μέσα σας θε να φωτάει, γυμνό! | »"Τώρα, ας πληθαίνει ο
- ΣΙΚ ΠΣΧ02 00 0004 065δε βαστά! | «Άννα, ο Θεός τον πόθο μας θε να τον ευλογήσει!» | είπε. Κι ο Θεός
- ΣΙΚ ΠΣΧ02 00 0004 269✳ | Ο Αρματωμένος Έρωτας θε νά ’ρτει, θα ξανάρτει | απ’ των αϊτών τις σύναξες κι από