Ωραίον ήτο το απόγευμά μου, λίαν ωραίον. Την αλεξανδρινή θάλασσαν ηδέως λείαν

αγγίζει ελαφρότατα, θωπεύει η κώπη. Χρειάζεται μια τέτοια ανάπαυσις: είναι βαρείς οι κόποι.

5 Να βλέπουμε κι αθώα κάποτε τα πράγματα, και ήπια. Βράδιασεν όμως, δυστυχώς. Νά, και τον οίνον όλον ήπια,

δεν έμεινε μες στην φιάλη μου μια στάλα. Είν’ η ώρα να στραφούμεν, οίμοι!, στ’ άλλα.

Ένδοξος οίκος (ο περιφανής Σωσίβιος κι η καλή 10 συμβία του· έτσι να λέμε) εις εορτήν του μας καλεί.

Στες ραδιουργίες μας πρέπει να πάμε πάλι — να ξαναπιάσουμε την ανιαρά πολιτική μας πάλη.