Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1863-1933)
© (Ατελών ποιημάτων)
Ρενάτα Λαβανίνι, Εκδ. Ίκαρος
Αρχείο Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση)
«Τὰ δ’ ἄλλα ἐν Ἅδου τοῖς κάτω μυθήσομαι *»
«Τωόντι», είπ’ ο ανθύπατος, κλείοντας το βιβλίο, «αυτός ο στίχος είν’ ωραίος και πολύ σωστός· τον έγραψεν ο Σοφοκλής βαθιά φιλοσοφώντας. Πόσα θα πούμ’ εκεί, πόσα θα πούμ’ εκεί, 5 και πόσο θα φανούμε διαφορετικοί. Αυτά που εδώ σαν άγρυπνοι φρουροί βαστούμε, πληγές και μυστικά που μέσα μας σφαλνούμε, με καθημερινή αγωνία βαριά, ελεύθερα εκεί και καθαρά θα πούμε». 10 «Πρόσθεσε», είπε ο σοφιστής, μισοχαμογελώντας, «αν τέτοια λεν εκεί, αν τους μέ[λ]ει πια». * [1913]
|
