Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1863-1933)
© (Ατελών ποιημάτων)
Ρενάτα Λαβανίνι, Εκδ. Ίκαρος
Αρχείο Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση)
Έμπορος Αλεξανδρεύς
Επώλησ’ ακριβά κριθάριον σαπρόν. Αυτή η Ρώμη είναι το βασίλειον της καλοπληρωμής. Κι έφθασ’ Απρίλιον: φεύγω Απρίλιον. Δεν έχασα καιρόν. 5 Κάπως το πέλαγος με φαίνετ’ οχληρόν· μεγάλα νέφη σκέπουσι τον ήλιον. Πλην τί; Πας βράχος δι’ εμέ κογχύλιον, πας πόντος όμοιος προς ομαλόν αγρόν. Πνεύματα δεν φοβούμ’ αέρος πλάγια. 10 Γελώ με τρικυμίας και ναυάγια. Η Αλεξάνδρεια η ευρυάγυια σώον θα με δεχθεί… Ε, φίλοι, προσοχή! Μακράν του πίθου! Τίς αυθάδης ευωχεί! Μετά τον πλουν διψά Σάμιον η ψυχή. [1893]
|
