Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1863-1933)
© (Ατελών ποιημάτων)
Ρενάτα Λαβανίνι, Εκδ. Ίκαρος
Αρχείο Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση)
Εικών εικοσιτριετούς νέου
καμωμένη από φίλον του ομήλικα, ερασιτέχνην
Τελείωσε την εικόνα χθες μεσημέρι. Τώρα λεπτομερώς την βλέπει. Τον έκαμε με γκρίζο ρούχο ξεκουμπωμένο, γκρίζο βαθύ· χωρίς γελέκι και κραβάτα. Μ’ ένα τριανταφυλλί πουκάμισο· ανοιγμένο, για να φανεί και κάτι από την εμορφιά του στήθους, του λαιμού. Το μέτωπο δεξιά ολόκληρο σχεδόν σκεπάζουν τα μαλλιά του, τα ωραία του μαλλιά (ως είναι η χτενισιά που προτιμά εφέτος). Υπάρχει ο τόνος πλήρως ο ηδονιστικός που θέλησε να βάλει σαν έκανε τα μάτια, σαν έκανε τα χείλη… Το στόμα του, τα χείλη που για εκπληρώσεις είναι ερωτισμού εκλεκτού. [1928*]
|
