Ζωγράφος και ποιητής, δρομεύς και δισκοβόλος, σαν Ενδυμίων έμορφος, ο Ιάνθης Αντωνίου. Από οικογένειαν φίλην της Συναγωγής.

«Οι τιμιότερές μου μέρες είν’ εκείνες 5 που την αισθητική αναζήτησιν αφήνω, που εγκαταλείπω τον ωραίο και σκληρόν ελληνισμό, με την κυρίαρχη προσήλωσι σε τέλεια καμωμένα και φθαρτά άσπρα μέλη. Και γένομαι αυτός που θα ήθελα 10 πάντα να μένω· των Εβραίων, των ιερών Εβραίων, ο υιός.»

Ένθερμη λίαν η δήλωσίς του. «Πάντα να μένω των Εβραίων, των ιερών Εβραίων—»

Όμως δεν έμενε τοιούτος διόλου. Ο Ηδονισμός κι η Τέχνη της Αλεξανδρείας 15 αφοσιωμένο τους παιδί τον είχαν.