Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
| Για τη ζωή και το έργο του | Το ποιητικό του έργο |
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1863-1933)
© (Ατελών ποιημάτων)
Ρενάτα Λαβανίνι, Εκδ. Ίκαρος
Αρχείο Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση)
Μια νύχτα
Η κάμαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη, κρυμμένη επάνω από την ύποπτη ταβέρνα. Απ’ το παράθυρο φαίνονταν το σοκάκι, το ακάθαρτο και το στενό. Αποκάτω 5 ήρχονταν οι φωνές κάτι εργατών που έπαιζαν χαρτιά και που γλεντούσαν. Κι εκεί στο λαϊκό, το ταπεινό κρεβάτι είχα το σώμα του έρωτος, είχα τα χείλη τα ηδονικά και ρόδινα της μέθης — 10 τα ρόδινα μιας τέτοιας μέθης, που και τώρα που γράφω, έπειτ’ από τόσα χρόνια!, μες στο μονήρες σπίτι μου, μεθώ ξανά. [1915*]
|
